اصول طراحی آکوستیک سالن کنفرانس، سالن همایش، سالن سینما و سالن آمفی تئاتر

اصول طراحی آکوستیک سالن کنفرانس از بنیادی ترین قدم های طراحی سالن کنفرانس، آمفی تئاتر و سالن اجتماعات است و باید حتماً در طراحی سالن مورد توجه ویژه قرار گیرد. عدم استفاده از علم آکوستیک می تواند مشکلات جبران ناپذیری برای سالن و حضار ایجاد نماید که مستلزم استفاده از نرم افزارهای بهینه سازی و همچنین تحلیل پخش یکنواخت صوت در سالن بوده که باید به صورت علمی و تخصصی به این موضوع پرداخته شود.

تاریخچه آکوستیک سالن آمفی تئاتر

تاریخ آغاز طراحی آکوستیک و تنظیمات صوتی سالن با ساخت؛ تئاتر یونان باستان و سپس رم باستان شروع شد. در این مکان فضایی لازم بود تا در آن سخنرانی و یا اجرای نمایش انجام شود. یونانی ها بیشتر نمایشهای قهرمانی و داستانی خود را در هوای باز و ترجیحاً در گودی هایی که تماشاگران در آنجا می نشستند یا می ایستادند و نسبت به محل اجرای نمایش در پایین دید داشت، اجرا می کردند و غالباً محل ایستادن یا نشستن از جنس چوب بود.

---

برای مشاور و طراحی آکوستیک سالن کنفرانس، سالن همایش وآکوستیک آمفی تئاتر با شماره 02188860021 تماس بگیرید.

---

آکوستیک در تئاتر و آکوستیک سالن آمفی تئاتر

در تئاتر های توسعه یافته، ساختمان صحنه بر اساس نیازهای نمایشی به مجموعه های قبلی اضافه شد که متشکل از ستونها و نیم ستونها و سقف چوبی بوده است. باز شوهای میان ستونهای موجود در صفحه نمایش به وسیله پرده ها یا پانلهای چوبی نقاشی شده ای به عنوان دکور پوشیده می شده اند که علاوه بر بستر مناسب نقاشی، منبع مهمی برای انعکاس صدا بوده اند. این موضوع را می توان شروعی برای آکوستیک در تئاتر و آکوستیک سالن آمفی تئاتر و اجتماعات دانست.

در تئاتر های روم علاوه بر آنچه که از لحاظ فرم در تئاترها مورد توجه بود محصور شدن آمفی تئاتر ها به وسیله دیوارها می باشد که علاوه بر سایر مزایا از لحاظ آکوستیکی نیز وضعیت بهتری را ایجاد می نموده است.

اهمیت آکوستیک در رسایی صدای سخنران

از آنجایی که در آن زمان امکانات الکتریکی تقویت صدا وجود نداشت، این فضاها می بایست برای مقیاس صدای انسانی طراحی می شدند، به نحوی که صدای یک انسان در برابر جمع 2000 نفری به وضوح شنیده می شد. از آنجایی که صدای انسان یک برد خاصی دارد، و صحبت کردن با فریاد حداکثر دقایقی بیشتر امکان پذیر نیست، بنابراین فضاهای مذکور بایستی به گونه ای طراحی می شدند تا صدای گوینده به صورت یکنواخت به سمت تماشاچیان هدایت می شد.

با توجه به تحولات مذهبی فرهنگی و ظهور مسحیت بیشتر کلیساها و بناهای مذهبی گسترش یافته و در مدارک موجود از معماری آن دوران و آمفی تئاترها و سالنهای نمایش کمتر مورد توجه واقع شده اند. در غالب کلیساها و بناهای مذهبی مربوط به این دوران نیز تدابیر آکوستیکی مطلوبی اندیشیده نشده است و آنچه بیش از هر چیز در غالب این بنا ها به چشم می آید تزئینات فراوانی است که در این دوران رواج یافت توجه چندانی به مسائل آکوستیکی مبذول نمیشده است .

به عنوان گواهی به این مدعا می توان تئاتر گلوب در لندن را مثال زد که به سالهای 1599 تا 1614 تعلق دارد که به دلیل مدور بودن شکل سالن، و همچنین باز بودن سقف آن، انعکاس صدا در فضا دچار اشکال بوده است. چنانچه در شکل زیر مشاهده می شود، در این زمان با وجود گذشتن چند قرن از زمان روم باستان هنوز هم پیشرفت چشمگیری در طراحی سالن های همایش و به کارگیری تمهیدات آکوستیکی ویژه خود نمائی نمی کند.

رفع مشکل آکوستیکی سالن با تغییر جای صندلی ها

تا پایان قرن نوزدهم طراحی اینگونه فضاها بر اساس سعی و خطا و تجربی انجام می پذیرفت. در سال 1895 به دلیل غیرقابل تحمل بودن مشکل آکوستیکی تالار موزه هنر فگ، فیزیکدان جوانی به نام سابین سعی در بهبود بخشیدن به این مشکل کرد.بعد از مطالعات دقیق راجع به این بنا وی دریافت که مشکل اساسی در غیر قابل فهم بودن مطالب سخنرانی شده در اتاق به واسطه بازتاب اصوات به صورت رفت و برگشتی در سطوح داخلی بنا می باشد.

وی با تغییر جای صندلی ها و به جلو آوردن آنها متوجه بهبود ناگهانی در وضعیت آکوستیکی تالار شد. این مسئله در تاریخ آکوستیک به عنوان اولین تلاش علمی در جهت بهبود بخشیدن به وضعیت آکوستیکی یک تالار به شمار می رود. از آن پس طراحی آکوستیکی یکی از حوزه های فعال در فیزیک و معماری به شمار می رود. این رشته بهره های فراوانی از پیشرفت های رشته های مربوطه خود از ارتباطات تلفنی و مطالعات روانشناسی، سخنرانی و تفهیم مطالب گرفته تا سیستمهای دقیق پخش صدا در تالارهای کنسرت و سخنرانی برده است.

امروزه بنا بر بخش بندی نهمین کنگره جهانی آکوستیک (مادرید- ژوئیه 1987) رشته های گوناگون آکوستیک در 5 گروه دسته بندی شده اند:

1- محیط زیست

2- صدا و ارتعاشات

3- روانشناسی

4- فیزیولوژیکی

5- الکترو آکوستیک

درنتیجه اطلاعات بسیار وسیعی در این خصوص در انواع مجلات و کتب تخصصی برای طراحان فراهم آمده است که داشتن دانش کافی در این زمینه بر هر طراحی ضروری است.

رفتار صدا در یک فضای سرپوشیده

هنگامی که صدایی از منبع صوتی در محیط بسته تولید می شود، صدای تولید شده از منبع دور شده و هنگامی که به سطوح اتاق و یا تالار برخورد کند. پس از برخورد امواج صوتی با سطوح، بخشی از آن جذب، بخش دیگر از دیوار عبور کرده و بقیه آن پس از برخورد بازتاب می نماید. صدایی که از یک نقطه مشخصی در اتاق دریافت می شود از دو بخش جدا تشکیل می گردد. بخش اول صدایی است که مستقیما از منبع صوتی به نقطه معین می رسد، که به عنوان امواج اصلی شناخته شده و مستقل از شکل و مصالح اتاق بوده و فقط به فاصله منبع و آن نقطه بستگی دارد.

بخش دوم، امواج صوتی برخورد کننده با سطوح داخلی است که به آن نقطه مفروض می رسد و امواج غیر مستقیم نامیده می شود. اگر فاصله بین منبع و سطوح دیوار زیاد باشد، تاثیر محسوسی در دریافت امواج بازتابیده شده حس خواهد شد. بنابر این بازتاب امواج ارتباطی به فاصله منبع تا نقطه مفروض با دریافت کننده نداشته و کاملا به ویژگیهای اتاق بستگی دارد.

محاسبه زمان واخنش

تحقیقات وسیعی که توسط سابین در این زمینه صورت گرفته حاکی از آن است که رابطه ریاضی بین حجم تالار، مقدار جذب و زمان واخنش وجود دارد. زمان واخنش طبق تعریف سابین عبارت است از مدت زمانی که پس از قطع منبع صدا، تراز فشار صدا dB60 افت کند.

زمان واخنش طبق رابطه تقریبی زیر قابل محاسبه است

• RT : زمان واخنش (s)
• V: حجم تالار (m³)
• A: جذب کلی سطوح که برابر است با مجموع حاصل ضرب برحسب (m²) در ضریب جذب هر یک.
• B: معادلاتی از این قبیل برای تعیین حداکثر حجم یک اتاق در ازای یک زمان واخنش خاص کاربرد بسیار خوبی دارند.

حداکثر مجاز زمان واخنش فضاهای مختلف

• نوع فضا میانگین زمان واخنش به ثانیه در فرکانس های 500، 1000، 2000 هرتز
• اتاق میهمان 0.8
• سالن انتظار1
• راهروهای هتل1.2
• کلاس درس (در شرایط خالی)1
• آزمایشگاه ها 1.2
• کارگاه ها و راه پله ها1.5
• اتاق بیمارستان1.2
• اتاق های اداری، مراکز کامپیوتری و کارگاه ها 1.2

وضوح و آشکاری صدا در اصول طراحی آکوستیک در سالن کنفرانس

وضوح و آشکاری صدا مربوط به شنیدن اجزای یک صدا به راحتی و وضوح از میان اصوات جاری موجود است. اصوات جاری می توانند شکل های مختلفی از قبیل: گفتگو، موسیقی، فریاد بلند، صدای ماشین آلات و غیره داشته باشند. درجه وضوح صافی صدا بستگی به نسبت مقدار انرژی صوتی اولیه ی دریافت شده به انرژی صوتی ثانویه دریافت شده دارد. این مقادیر اجازه می دهند تا میزان ترکیب اصوات موسیقی در یک فضای بسته ارزیابی گردد.

منطقه طنین صدا با توجه به تراز بلندی صدای بازتابی و زمان تاخیر

برای بهره گیری از ایجاد طنین مناسب می توان با بسیاری از مشکلات آکوستیکی ناشی از تراز صدای کم در یک تالار مبارزه کرد.برای محاسبه زمان تأخیر صدای بازتابی بر حسب میلی ثانیه می توان از رابطه زیر استفاده کرد.

تراز سخن گویی

در یک محیط باز، تراز سخن گویی عادی در فاصله یک متری بین 55 الی 65 دسی بل است. در شرایط خاص تراز سخن گویی حداقل به 30 دسی بل و حداکثر فریاد می تواند به dB 96 برسد. برای تخمین وضوح و ادراک سخن گویی بهتر است بدترین حالت در نظر گرفته شود تا یک وضعیت متوسط طبق مطالعات انجام شده توسط پیرسون و همکارانش 15% بانوان نمی توانند صدای خود را به بالاتر از dB 75 برسانند در حالی که تراز بلندی صدای برخی از مردان به راحتی به dB 96 و یا حتی به dB 104 نیز می رسد.

آمار نشان می دهد که درک وضوح سخن گویی با فریاد بسیار مشکل است. به علاوه، اگر در یک سخنرانی عادی، تراز صدایی که به گوش شنونده می رسد بالاتر ازdB 80 باشد، فشار زیادی به گوش خواهد رسید.

حوزه سخن گویی تراز صدا (dB)

• نجوا و زمزمه32
• آهسته 37
• ملایم 42
• عادی(خصوصی)47
• عادی(عمومی)52
• رسا 57
• بلند 62
• خیلی بلند67
• فریاد 72
• فریاد بسیار بلند77

ادراک سخن گویی

حتی در جامعه چندرسانه ای امروز، در ارتباطات شخص سخن گویی یکی از مهمترین رفتارهای انسانی به شمار می رود. کارآیی و تأثیر گذاری سخنرانی هنگامی که با صدای بلند باشد 10 برابر موثرتر از زمانی است که همین سخنرانی به آهستگی صورت پذیرد. پخش مهمی از ادراک سخنرانی به حرکات، رفتار و اشارات سخنران بستگی دارد. در مواقعی که صدای سخنرانی از پیش ضبط شده و پخش می گردد و یا ازدحام جمعیت مانع از دیدن سخنران می شود، این بخش از ادراک خذف می شود، در نتیجه وضوح صدای شنیده شده باید کیفیت بسیار مطلوبی داشته باشد.

در یک سخنرانی عادی، حتی اگر بعضی از کلمات شنیده نشوند، شنوندگان قادر خواهند بود مفهوم کلی مطالب و جملات را درک بنمایند. تحت شرایط بسیار مطلوب شنوندگان به دلایل اجتناب ناپذیر، قادر به درک 95% کلمات هستند. انسان با درک حتی 85% کلمات نیز قادر به دریافت مفاهیم می باشد. هر گاه این رقم به 70% برسد، برای درک مطالب باید تمرکز داشت و رقم 60% شنونده را به زحمت انداخته و قابلیت درک مفاهیم کاهش می یابد.

صدای زمینه

درون هر محیط آکوستیکی، غالباً یک تراز صدای محیطی و زمینه وجود دارد. تراز این صدا بستگی به فعالیت های درون و اغلب خارج از فضا دارد. یکی از مهمترین دلایل کاهش نسبت پیام به صدای ناخواسته که شنونده را مجبور به تمرکز بیشتر می نماید، وجود همین صدای زمینه است که برخی اوقات بر صدای سخنرانی چیره می شود.

هنگامی که که گوش در معرض دو یا چند صدای مختلف قرار می گیرد ممکن است یکی از صداها صدای دیگر را پوشش دهد، در این حالت صدای پوشش گرفته شنیده نمی شود یا فقط در صورت دقت و تمرکز شنونده شنیده می شود. در این صورت منحنی آستانه شنوایی در حضور صدای پوشش دهنده جابجا شده است و میزان این جابجایی به محدوده فرکانس دو صدا بستگی دارد.

بدیهی است که در یک سخنرانی کوتاه تلاش صوتی بیشتری صورت می پذیرد تا در یک مباحثه و سخنرانی طولانی تر که مستلزم تراز صوتی کمتری است.

نیازهای آکوستیکی موسیقی در طراحی آکوستیک سالن کنفرانس، همایش، سینما و آمفی تئاتر

حضار و شنوندگان یک موسیقی انتظار بالایی از کیفیت آکوستیکی تالار دارند. عوامل زیادی در شنیدن یک موسیقی دخیل می باشند. وضوح موسیقی باید به گونه ای باشد که اجزاء موسیقی قابل تشخیص باشد. طنین نیز باید به اندازه ای باشد که شنونده احساس کند که حاله ای از صدا او را احاطه کرده است. شنونده باید احساس نزدیکی به منبع و بلندی صدا را داشته باشد. پس رعایت اصول طراحی آکوستیک سالن کنفرانس ، همایش ، سینما و آمفی تئاتر اهمیت پیدا می کند.

اصول طراحی آکوستیک سالن موسیقی و آمفی تئاتر و سینما

موسیقی مجلسی

موسیقی مجلسی که توسط گروه کوچکی از نوازندگان انجام می پذیرد در مقایسه با موسیقی شورانگیز سمفونی، هر یک فضای آکوستیکی خاص خود را می طلبد تا رضایت کامل شنوندگان حاصل گردد. طراحی فضا برای موسیقی مجلسی، ایجاد احساس صمیمیت و نزدیکی بیشتر شنوندگان و گروه اجرا کننده را می طلبد و باید شنیدند صدای مستقیم در زمان همبستگی برای صدای طنین غلبه داشته باشد. به این ترتیب بدون آن که پژواک صدا شنیده شود، صدای اولیه و کلیه صداهای بازتابیده در دوره همبستگی (ms 50 – 35) موجب بالا رفتن شدت اولیه صدا می گردد.

موسیقی مهیج

از طرف دیگر در موسیقی های مهیج، فاصله شنوندگان باید از گروه اجرا کننده بیشتر باشد. در این صورت حاضرین احساس می کنند که شاهد اتفاق و رویداد مهمی هستند. بنابراین در موارد طنین صدای اولیه باید افزایش یابد تا تأثیر بلندی صدا و طنین آن توأمان احساس گردد. هر چند که مفهوم بودن تک تک کلمات، یکی از ویژگی های سخنرانی است، در موسیقی، ترکیب مناسب اصوات دلپذیر است. وضوح بیش از حد اصوات در موسیقی حالت خشکی به موسیقی می دهد. بنابراین در تالارهای موسیقی باید زمان واخنش نسبت به تالارهای سخنرانی بیشتر باشد.

زمان واخنش می تواند تا 4/2 ثانیه برای تالارهای بزرگ افزایش یابد. زمان واخنش 1.7 الی 2.2 و حجم 8 الی 10 متر مکعب به ازای هر صندلی مقدار بهینه برای طراحی تالار های نوسیقی به شمار میرود. میزان گنجایش مناسب یک تالار کنسرت برای احراز شرایط مطلوب آکوستیکی 2000 نفر می باشد.

زمان واخنش متناسب با نوع تالار موسیقی

مطالعات علمی نشان می دهد که حتی می توان برای هر سبک موسیقی، زمان واخنش مشخصی را مجاز دانست. به این معنی که زمان واخنش مشخص را مجاز دانست. به این معنی که زمان واخنش در تالارهای بزرگ از 2000 الی 14000 متر مکعب، تابع حجم تالار نبوده و بلکه تابع نوع موسیقی است. به عنوان مثال برای موسیقی کلاسیک و مدرن زمان واخنش 1.5 ثانیه و برای موسیقی رمانتیک 2.1 ثانیه و اگر تالار برای انواع مختلف موسیقی ساخته شود زمان واخنش 1.7 ثانیه مناسب می باشد.

در استودیوهای ضبط موسیقی، زمان واخنش باید کم بوده و به اصطلاح خشک باشد. یکی از تفاوت های سالن موسیقی و سخنرانی در این است که در تالار های موسیقی فرکانس اصوات ار 50 الی 8500 هرتز گسترده است در حالی که در سخنرانی نوار محدودی از فرکانس 170 الی 4000 هرتز را در بر می گیرد.

تفاوت آکوستیک سالن موسیقی با آکوستیک سالن جلسات

بنابراین پر واضح است که نمی توان فضایی داشت که برای هر دو فعالیت سخنرانی و موسیقی توأمان بسیار عالی باشد مگر این که امکان آن وجود داشته باشد که حجم سالن و یا جنس سطوح و مقدار جذب کننده ها و در نتیجه زمان واکنش را تغییر داد.

حتی در این صورت نیز باید یکی از این فعالیت ها در الویت باشد مگر آنکه تقویت کننده های الکترونیکی دخیل گردند که در این صورت بیشتر مناسب عملکرد سخنرانی خواهد بود. در سالن های متوسطی که برای اجرای اپرا و کنسرت هر دو به کار برده می شوند حجم 4000 تا 5000 مترمکعب مناسب می باشد (1000 تا 1500 تماشاچی) به این ترتیب زمان واخنش تالارها 1 تا 1.2 ثانیه خواهد بود.

---

ابعاد شکل و حجم سالن کنفرانس و همایش

طراحی انواع مختلف تالارهای، تئاتر، کنسرت، اپرا، سینما و همینطور مساجد و کلیساها و حل مشکلات آکوستیکی به موزات جنبه های زیبایی شناسی، عملکردی، فنی، هنری و اقتصادی کار بسیار حساس و دشوار است. آسایش، ایمنی، منظره خوب، محیط مطلوب، روشنایی و صدای مناسب حق هر شرکت کننده در اینگونه فضاها است. رعایت نکات زیر در به دست آوردن فضای مطلوب آکوستیکی حائز اهمیت می باشد.

ابعاد سالن همایش، ابعاد سالن آمفی تئاتر و کنفرانس

در طراحی و اصول طراحی آکوستیک سالن کنفرانس، همایش، سینما و آمفی تئاتر فرم سالن مهمترین نکته، نسبت طول، عرض و ارتفاع است. در گذشته از نسبت 2:3:5 یا همان 2.5:1.5:1 که توسط ولکمن در سال 1942 ارایه شده بود استفاده می شد. اما امروزه روش های متنوعی برای تخمین ابعاد مناسب مورد استفاده قرار می گیرد. آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است که ابعاد و فرم به گونه ای انتخاب شوند که فرکانس های خاصی از امواج صوتی را به صورت یکنواخت پخش نمایند.

طول، عرض و ارتفاع سالن اجتماعات و جلسات

شکل سالن می تواند به صورت اشکال منظم مستطیل جعبه کفشی و یا نامنظم هندسی و تابوتی و یا اشکال منحنی و دایره ای ساختمان به سلیقه طراح متغییر باشند. آنچه که مهم است فراهم نمودن زمان واخنش مناسب برای فعالیت های مورد نظر است. گرچه در گذشته از پلان های ذوزنقه ای به عنوان فرم های موفق یاد می شده و تأکید بر استفاده از آنها بوده است، لکن امروزه شکل جعبه کفش به دلیل بازتاب های افقی میان دیواره های مجاور و در نتیجه زمان واخنش بالاتر برای سالن های کنسرت دوباره پیشنهاد و احیا شده است.

در این سالن ها تماشاچیان روبروی ارکستر موسیقی می نشینند و برای برخورداری از بهترین ترکیب صدا، در بیشترین فاصله ی ممکن از صحنه قرار می گیرند. نمونه های معاصر در دالاس و برمینگهام است که عموم مردم را به خود جذب می نماید.

شکل سالن در آکوستیک تئاتر

شکل سالن های تئاتر باید به گونه ای باشد که شنوندگان حتی المقدور به منابع صوتی نزدیک باشند. البته نحوه چیدن صندلی ها می تواند از شکل سالن تبعیت نکرده و در صورتی باشد که مسافت و دید مطلوب حاضرین را تأمین نماید. در تالارهای بزرگ استفاده از بالکن روش مناسبی برای نزدیک تر کردن تعداد صندلی های بیشتر به منبع صوتی است.

برد مفید صدای تقویت نشده

صدای منبع صوتی باید به حد کافی بلند باشد تا صدای مستقیم کافی به شنوندگان برسد. برای آن که بتوان برد مفید صدای تقویت نشده را تخمین زد. از این رابطه جهت تخمین آن می توان استفاده کرد.

( L1 – L2= 20 log ( r2 / r1

برد صدای مستقیم و تقویت نشده در سالن تا جایی است که تراز صدای کاسته شده به واسطه فاصله بین منبع و شنونده dB10 بیشتر از صدای زمینه در آن سالن باشد. منظور از صدای زمینه، صدایی است که از صحبت و یا حرکت حضار و یا خارج از سالن در آن سالن باشد. منظور از صدای زمینه، صدایی است که از صحبت و یا حرکت حضار و یا خارج از سالن در آن شنیده می شود.

به طور کلی می توان گفت که در یک تالار، از محل انتشار صدا تا فاصله 10 متری، صدای طبیعی با تراز dB70 کافی بوده و احتیاج به تقویت کننده ندارد. اگر تراز صدای منبع افزایش یافته و عنوان مثال dB80 باشد، این فاصله به 31.6 متر خواهد رسید. منبع صوتی باید به وفور و با فاصله کم توسط صفحات بازتابنده صوتی به منظور تقویت صدا احاطه شده باشد. ابعاد صفحات بازتابنده ها باید طوری قرار بگیرند که زمان تأخیر بین صدای مستقیم و منعکس شده حتی الامکان کوتاه گردد به صورتی که بیشتر از 50 هزارم ثانیه نشده و به هیچ وجه نباید بیش از 80 هزارم ثانیه گردد.

حداکثر حجم سالم نسبت به منبع صدای تقویت نشده

در صورتی که از سیستم های تقویت الکترونیکی صدا استفاده نشود، حجم سالن بستگی توان صدای منبع خواهد داشت. بنابراین برای هر صدایی با توان خاص، تنها یک حجم مجاز وجود خواهد داشت که در جدول زیر ارائه شده است.

منبع صدا حداکثر حجم سالن (متر مکعب)

• سخنران عادی 3000
• سخنران حرفه ای 6000
• آواز 10000
• ارکستر سمفونیک – اپرا 20000
• آواز دسته جمعی (کر) 50000
• حجم سالن آمفی تئاتر و کنفرانس نسبت به نوع کارایی سالن
• عملکرد حداقل (m3) بهینه (m3) حداکثر (m3)
• سخنرانی 2.3 3.1 4.3
• کنسرت 6.2 7.8 10.8
• اپرا 4.5 5.7 7.4
• کلیسا (کاتولیک) 5.7 8.5 12.0
• کلیسا (سایر) 5.1 7.2 9.1
• چندمنظوره 5.1 7.1 8.5
• سینما 2.8 3.5 5.6

مساحت و حجم سالن های تئاتر، سخنرانی و کنفرانس باید حتی المقدور محدود و کم گردد تا فاصله شنونده به منبع به حداقل برسد. چنانچه حجم تالار را بزرگتر نمایند به همان نسبت نیز سطوح آن و در نتیجه مقدار جذب بیشتر می شود و چون همواره سرچشمه صدا دارای توان معین می باشد پس با بزرگتر شدن حجم چگالی انرژی در فضای تالار کاهش می یابد. چگالی انرژی باید بیش از آستانه شنوایی و به مقدار مناسب انتخاب گردد تا تماشاچیان به سهولت بتوانند بشنوند و بیش از حد نیز نباشد که باعث آزار شنونده گردد.

رعایت عوامل فوق در بهبود بلندی صدا در تالار های کوچک تا متوسط مؤثر بوده ولی قادر به اعجاز نیستند. باید توجه داشت که در تالارهای بزرگ و به خصوص آمفی تئاتر سرباز، تراز بلندی صدا بدون استفاده از وسایل الکترونیکی به اندازه کفایت نخواهد بود.

جستجو

جستجو

جهت مشاوره، طراحی و اجرای سیستم کنفرانس با شماره 02188860021 تماس بگیرید.