ساختار بلندگو
ساختار بلندگو (بخش دوم)
پس از طراحی و ساخت مگنت ها بر روی یک صفحه حلقه ی پیچیده شده را درون شکاف محاسبه شده ی آن قرار می دهند و از طریق کاغذ پارچه ای شکلی که به صورت پلکانی پرس شده است و اسپایدر (spider) نام دارد در جای خود به شکلی که به بدنه ی آهن ربا اتصال پیدا نکند به صورت یک نگهدارنده متصل میکنند .محیط دایره شکل اسپایدر محل اتصال آن به فریم متصل شونده بر روی آهن ربا خواهد بود .
اسپایدر وظیفه ی خاصی برای جابجایی مولکولهای هوا و ایجاد موج آکوستیکی صوتی نداشته و تنها علت نصب آن در این محل نگهدارندگی ویس کوئیل در محل مناسب خود و ایجاد استعداد جابجایی عمودی در آن است .
بدنه فلزی بشقابی شکلی که فریم فلزی نگه دارنده ی پرده دیافراگم بلندگوست Frame or Basket نام دارد وجنس مناسب و ضخامت مناسب این فریم در جلوگیری از لرزش نامناسب دیافراگم تاثیر به سزایی خواهد داشت .
در قسمت نوک حلقه ی ویس کوئیل اتصال دیافراگم ایجاد شده و در قسمت انتهای فریم بزرگ نگهدارنده لایه ی متصل شونده ی انتهای پرده ی دیافراگم قرار دارد . قسمت فوقانی پرده ی دیافراگم که لبه های پر قطر تر آن را پوشش میدهد و در عین حال به بدنه فریم فلزی متصل میشود را سرراند (surround) یا پوشش دورتا دور می نامند.
درپوش کاغذی که مثل یک نعلبکی بر روی ویس کوییل قرار گرفته است داست کپ DUST CAL نام داشته و نوع قطر و طراحی پیکره ی آن متنوع بوده و در تولید فرکانسهای بالا یا همان تریبل صدا موثر است .این در پوش وظیفه ی جلوگیری از اشیاء خارجی آسیب زننده مثل گرد و غبار به داخل قسمت شکاف آهنربایی که حلقه در آن قرار گرفته است را خواهد داشت.
