مبانی آکوستیک و میزان قابل فهم و تشخیص بودن صدا در سالن کنفرانس:
شرایط محیطی و آکوستیک سالن کنفرانس تأثیر بسزایی بر روی میزان تشخیص صدا دارد. صدا پس از بازتاب در اتاق به صورت مجموعه ای از تکرارهای صوتی تبدیل می شود، که با اندکی تاخیر نسبت به صدای مستقیم به گوش انسان می رسند. این وضعیت می تواند سیگنال صوتی ترکیبی را جوری عوض کند که فهم آن برای مغز انسان مشکل تر باشد و در نتیجه باعث کاهش قدرت تشخیص صدا شود.
ویژگی آکوستیکی سالن کنفرانس:
هر سالن جلسات و یا کنفرانس دارای یک ویژگی آکوستیکی است. ویژگیهایی مانند اندازه ، شکل ، چیدمان مبلمان و مصالح کارشده و دکور استفاده شده باهم ترکیب و نحوه رفتار صدا در فضای سالن را تعریف می کنند. هرچه سطوح بازتابی بیشتری در سالن باشد، صدای “زندهتر” یا پرانعکاستر و رساتر است. هرچه سالن بزرگتر، مسیرهای آکوستیک آن طولانی تر، تاخیر ایجاد شده بیشتر و در نتیجه میزان تشخیص صدا کمتر می شود. مواد جاذب سالن، مانند کفهای فرششده ، و مبلمان اثاثیه یا لوازم داخلی ، در به حداقل رساندن صدای منعکس شده و افزایش میزان تشخیصپذیری صدا تاثیرگذارند.
از آنجایی که اصولا ایجاد تغییرات معماری در سالن های همایش یا کنفرانس غیرعملی است، استقرار سیستم صوتی – به ویژه جایگذاری میکروفون و بلندگوها – نقش مهمی در به حداکثر رساندن میزان تشخیص پذیری صدا و حذف بازخوردها دارد.